Er zijn verhalen van Joodse mensen bekend, die tijdens of nog voor de Tweede Wereldoorlog een mogelijkheid hadden om weg te komen. Zij konden echter hun bezittingen niet achter laten. Die wilden zij vasthouden en beschermen. Dit vasthouden moesten ze met de dood bekopen. Gelukkig zijn er ook verhalen van Joden die met een handtasje als enige bagage op tijd het land en Europa uit gevlucht zijn. Voor hen betekende alles te kunnen achterlaten de gruwelijke vernietigingskampen overleven.

De les van de Heere Jezus voor onze tijd is deze: Als je niet alles hebt leren verliezen in de tijd vóór de oordelen, verlies je je leven straks in de oordelen. Luister maar hoe Jezus het Zelf zegt:

“Wie zijn leven zal proberen te behouden, zal het verliezen. En wie het zal verliezen, zal het behouden.” (Lukas 17:33)

In het Grieks staat er voor ‘zal het behouden’ een woord dat letterlijk betekent ‘in leven houden’. In het Nieuwe Testament wordt het woord gebruikt voor ‘lichamelijk behoud’. Lots vrouw kan wel gedacht hebben: “Als ik de stad uit vlucht, verlies ik mijn huis, tuin en alles wat ik heb. Daar, in de stad, achter mij, ligt mijn leven, daar wil ik naar terug. Daar wil ik blijven.” Zij verloor echter het leven, wat ze zo graag wilde vasthouden. Met dit voorbeeld waarschuwt Jezus ons. Dit voorbeeld mag niet vergeestelijkt worden. Laat het staan, zoals de Heere het bedoeld heeft.

“Zoals Noach in de Ark zijn lichamelijk behoud vond, zo zullen gelovigen, die Jezus’ woorden hebben ingedronken, straks hun lichamelijk behoud vinden. Zoals Lot op tijd Sodom uit was en zijn leven redde, zo wordt de mogelijkheid geboden in deze eindtijd het er levend vanaf te brengen, als Gods oordelen zullen losbarsten. Neem de les van de vrouw van Lot ter harte. Zij is als afschrikwekkend voorbeeld bedoeld. Ben je niet geestelijk los van de plaats van onheil, dan zul je ook wat je natuurlijke leven betreft niet gered kunnen worden. “Denk aan de vrouw van Lot.” Heb je je leven niet verloren, dan zul je het inderdaad juist verliezen.”

De vrouw van Lot is als een baken of vuurtoren, door Jezus hier neergezet als waarschuwing. Dit geldt voor allen die de Naam van Jezus belijden. “Vluchten voor je leven” kun je alleen als je afgestemd bent op Hem; als je gewend bent Hem te gehoorzamen, zonder jamaars. Alleen kinderen, die gewend zijn direct hun ouders te gehoorzamen, zijn in staat direct te handelen als die ouders opeens een bevel geven, dat geen uitstel kan leiden.

Er zal een grote scheiding plaatsvinden, zo gaat Jezus verder:

“Ik zeg u: In die nacht zullen er twee op een bed zijn. De een zal aangenomen worden en de ander achtergelaten worden. Twee vrouwen zullen samen malen. De een zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. Twee zullen er op de akker zijn. De een zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden.” (Lukas 17:34-36)

Dit zijn allemaal woorden van onze Heere Jezus, die net zo zeker vervuld zullen worden, als de andere woorden gesproken over Jeruzalem vervuld zijn. Jezus noemt hier de nauwste banden in het menselijke leven. De scheiding van wie ontkomt en wie omkomt, loopt dwars door deze verbanden, dwars door gezinnen en werkrelaties. De een zal, zoals Lot, aangenomen of apart genomen worden en de ander zal, net als Lots vrouw, achterblijven of achtergelaten worden en omkomen. Het wordt steeds ernstiger. Het gaat werkelijk om leven of dood.