Beeld: Joden worden in 1948 verjaagd uit de Joodse wijk in de Oude Stad (“Oost-Jeruzalem”)
Onderstaand artikel is geschreven door Likoed Nederland (bron: likoed.nl)
Op de NOS-site stond een filmpje van NOS-correspondent Ties Brock, naar aanleiding van de recente vredesakkoorden met twee Golfstaten.
Daarin wordt een heel eenzijdig en deels onjuist beeld gegeven van het Palestijns-Israëlische conflict.
Wij hebben de NOS-redactie aangeschreven dat wij begrijpen dat je zo’n ingewikkeld en complex probleem als het Palestijns-Israëlische conflict niet in een kort filmpje kunt samenvatten.
Maar ook als het gecomprimeerd is, dient het wel beide kanten van het verhaal te laten zien. Zo is het meest in het oog springend dat de correspondent vertelt dat er in 1967 nul Joden op de Westbank woonden. Op die manier en ook verder in het filmpje wordt gesuggereerd dat Joden daar niet thuis zouden horen (bijvoorbeeld door hen aan te duiden met “kolonisten”).
De NOS-correspondent vertelde daarbij niet dat de reden dat er een relatief zeer korte periode nul Joden woonden op de Westbank en Oost-Jeruzalem; dat dit kwam omdat zij in 1948 totaal etnisch gezuiverd waren door de Arabieren.
Net zomin als dat er – behalve die periode 1948-1967 – gedurende 3.000 jaar Joden hebben gewoond.
Omdat dit het kerngebied is van het Jodendom, met steden als Jericho, Hebron en Jeruzalem.
Waardoor de Joden hun naam ontlenen aan dit gebied, Judea.
Ook verder is het verhaal eenzijdig en onjuist, altijd in het nadeel van Israël.
Dan vertel je echt het verhaal uitsluitend uit een extremistisch Arabisch/islamitisch perspectief. Want ook steeds meer gematigde Arabieren verwijten het voortduren van het conflict aan de Palestijnen.
Bepaald geen evenwichtige journalistiek van de NOS.
Likoed Nederland heeft de NOS-redactie hier bij herhaling op gewezen. De NOS-redactie reageerde dat zij onze punten niet herkent: “in elk geval niet dat onze benadering negen eenzijdigheden/onjuistheden oplevert.”
Dat was gemakkelijk beweerd, want al onze kritiekpunten werden weggewuifd als onbelangrijk of te lastig om uit te leggen.
Ook hebben wij gevraagd om bepaalde onderwerpen dan eens wat nader, genuanceerd uit te diepen. Bijvoorbeeld de Zesdaagse oorlog in 3 minuten, de ‘nederzettingen’ in 4 minuten, etcetera. Want dan kan de nuance er mogelijk wel iets beter in worden verwerkt. En ontstaat er een beter beeld over wat daar nu eigenlijk de afgelopen honderd jaar allemaal is gebeurd.
Dit zal de redactie overwegen, maar “niet te weten of we snel die keuze zullen maken”.
Hieronder al onze negen punten, over een filmpje van nog geen vier minuten.
Steeds staat er een citaat uit het filmpje van de NOS met de reactie van Likoed Nederland eronder.
Oordeel zelf of hier een eenzijdig en soms onjuist beeld geschetst wordt door de NOS.
1. “Als de Britten vertrekken, stellen de Verenigde Naties voor het gebied te verdelen.”
Dit was slechts een voorstel, om een conflict te voorkomen. Wat niet wordt gezegd is dat het voor het internationaal recht veel wezenlijker is dat het gebied in 1922 door de Volkerenbond unaniem was toegewezen aan de Joden.
Wat ook niet wordt gezegd, is het essentiële gegeven dat de Joden het internationale voorstel accepteerden, maar de Arabieren weigerden. Dat is essentieel: daardoor ontstond het conflict.
2. “Joodse leiders roepen meteen de staat Israël uit.”
Onjuist, er zat een half jaar tussen het VN-voorstel en het uitroepen van de staat Israël. De besprekingen die in die tijd werden gehouden, om te voorkomen dat de Arabische landen zouden aanvallen, haalden niets uit.
3. “Israël wint die oorlog en breidt het grondgebied fors uit, tot deze groene lijn.”
Onjuist. Nogmaals, het gebied dat de Joden in 1922 onder internationaal recht was toegewezen, was veel groter: het huidige Israël, Gazastrook, Westbank, Golanhoogvlakte (gedeeltelijk) en Jordanië. Dat was volkenrechtelijk van wezenlijk belang. Het delings-voorstel daarentegen had geen juridische waarde. Dat had het pas gekregen als het door beide partijen aanvaard was.
4. “In 1967 verovert Israël in een nieuwe oorlog met de buurlanden ook dit gebied.”
Dit is geen onwaarheid. Echter, er zit wel een heel verhaal aan vast. Ten eerste waren het de Arabische buurlanden die de oorlog in 1967 begonnen. Jordanië viel Israël aan, waarna Israël Jeruzalem en de Westbank op Jordanië veroverde. Jordanië, dat de Westbank overigens volgens de VN en de Arabische Liga illegaal bezet hield (van wie was de Westbank tussen 1948 en 1967 dan, dat is een interessante vraag). Israël veroverde de Westbank veel sneller dan verwacht. Voordat ze het wisten stond het Israëlische leger bij de Jordaan, en was de Westbank veroverd. Direct ontstond in Israël een discussie over wat met de Westbank te doen. Gedeeltelijk teruggeven, helemaal teruggeven, teruggeven in ruil voor vrede? (Velen in het Israëlische etablissement wilden het in ruil voor vrede gedeeltelijk teruggeven, zie bijvoorbeeld het Allon plan ). Dat laatste wilden de Arabieren niet (de drie nee’s van Khartoem). Waarna de situatie ontstond dat Israël het gebied behield, ook om militair-strategische redenen; de Westbank is een soort enorme tankgracht.
Zelfs dit is slechts een zeer korte samenvatting van de oorlog in 1967 op de Westbank. We vermelden niet eens de oorlogen die destijds tegelijkertijd met Syrië en Egypte plaatsvonden.
5. “Op dat moment [1967] wonen hier zo’n 600.000 Palestijnen en nul Israëliërs. ”
Dat er nul Israëliërs woonden, kwam omdat de Joodse bewoners van Oost-Jeruzalem en de Westbank in 1948 etnisch gezuiverd werden.
Daarmee kwam 3.000 jaar onafgebroken Joodse bewoning in het gebied tot een eind. Deze schanddaad wordt niet vermeld.
Daarmee wordt het voor de kijker ook niet duidelijk dat het logisch was dat de Joden na 1967 terugkeerden naar Oost-Jeruzalem en de dorpen waaruit zij etnisch gezuiverd waren.
6. “Hoewel dat [nederzettingen] volgens het internationaal recht illegaal is.”
Er wordt weggelaten dat o.a. vele internationale juristen, Israël en de Verenigde Staten daar anders over denken.
7. “[Door de lappendeken aan gebied is het] … bijna onmogelijk een Palestijnse staat te stichten.”
Helemaal niet. In 2001 werd de Palestijnen een staat geboden op 100% van de Gazastrook en 95% van de Westbank. Dat is bepaald geen lappendeken. En toch werd dit geweigerd door Jasser Arafat.
De grootte van het gebied heeft trouwens weinig met levensvatbaarheid te maken. Israël zelf is half zo groot als Nederland en op het smalste punt maar 15 km. breed. Kleine landen als Luxemburg en Singapore zijn uitermate succesvol.
8. “Maar de onderhandelingen over zo’n akkoord lopen keer op keer vast.”
Onjuist. De onderhandelingen lopen niet vast, de Palestijnen weigeren elk compromisvoorstel: in 2000, in 2001, in 2008, in 2014 en in 2020.
Net als eerder in 1937 en 1947/1948.
Dat is de reden dat er maar geen einde aan het conflict komt.
Met de Palestijnen althans. Zoals de tekst boven het filmpje wel vermeldt, zijn steeds meer Arabische landen geneigd om vrede te sluiten met Israël. Dat is mede ingegeven doordat zij en hun bevolkingen zijn gaan inzien dat het weinig zin heeft om te wachten tot de Palestijnen bereid zullen zijn tot vrede.
9. Tot slot
Tevens ontbreekt in de schets honderd jaar van Arabische haat zaaien, antisemitisme en terreur tegen onschuldige Israëlische en Joodse burgers.
Voor het vermoorden van Joden worden door de Palestijnse leiders grote beloningen in het vooruitzicht gesteld, zowel religieus (toegang tot het paradijs) als financieel.
Ook dit draagt enorm bij aan het voortduren van het conflict.
Bestel ook het boek ‘150 Palestijnse leugens’ van Tom van Bemmelen (€ 19,95)
