Van woorden naar daden

“Vertel een leugen vaak genoeg, luid genoeg, en lang genoeg en het volk zal je gaan geloven”, zei Joseph Goebbels, de Duitse nazi-politicus en minister van propaganda (1897-1945). De waarheid van deze uitspraak werd al zichtbaar in de Middeleeuwen, toen gezegd werd dat Joden christelijke kinderen zouden doden om het bloed te gebruiken voor hun matzes. Vele Joden werden vermoord doordat het volk dit ‘bloedsprookje’ geloofde. Ook Hitler zorgde ervoor dat Joden gehaat werden door allerlei leugens over hen te verspreiden. Er is in onze tijd niets nieuws onder de zon…

Europa kent een eeuwenlange geschiedenis van Jodenvervolging. Het is een geschiedenis van brandmerken, isoleren in getto’s, verdrijvingen, massaslachtingen en pogroms. Voor wie hier weinig van weet is het boek ‘Het bloed schreeuwt uit de aarde’ zeer aan te bevelen. Uit dit boek blijkt ook dat Jodenvervolging nooit uit de lucht kwam vallen. Het was het gevolg van stelselmatige demonisering en lastering van Joden. De daden waren altijd het gevolg van woorden.

Leugens over Israël

Ook in onze tijd worden er veel woorden gesproken, over Joden en over Israël. Sinds 7 oktober 2023 horen we al anderhalf jaar, dag-in-dag-uit, veroordelende berichten over Israëls ingrijpen in Gaza. We horen beschuldigingen van (onbewezen) genocide en van uithongering (terwijl Israël ongekende hoeveelheden voedsel de Gazastrook heeft binnengelaten), en we zien elke dag beelden van verwoeste steden (waarin zich tunnels en huizen met boobytraps of wapens bevinden, bedoeld om Joden te doden, maar die we niet te zien krijgen). Een stroom van leugens en halve waarheden over Israël vult de media en het internet.

In het Europa van onze tijd blijkt dit alles op vruchtbare bodem terecht te komen. Men lijkt vergeten dat Hamas deze oorlog begon met het vermoorden, verkrachten en verbranden van 1200 onschuldige burgers, en het gijzelen van 250 anderen, waarvan er nog steeds tientallen in Gaza zijn. Het is Israëls recht en plicht zich te verdedigen tegen deze terreur, en haar gegijzelde burgers terug te halen. Israël voert een rechtvaardige strijd, maar eeuwenoude vooroordelen en leugens blijken diepgeworteld, ook in ons land:

  1. Joden zijn niet te vertrouwen. Daarom wordt het Israëlische nieuws gewantrouwd en gebracht als ‘niet verifieerbaar’, en dat terwijl er in Israël een vrije en zelfkritische pers is. De door Hamas gecontroleerde media worden juist aan de lopende band geciteerd, terwijl die nu juist continu op leugens betrapt worden. (Zie ook het boek ‘150 Palestijnse fabels.’)
    Er is niets nieuws onder de zon. Joden werden in de geschiedenis al als kwaadaardig en leugenachtig neergezet. Dat begon al met de karikatuur die van hun voorvader Jakob gemaakt is als ‘bedrieger’ en ‘hielenlichter’. Maarten Luther schreef een anti-Joods pamflet ‘Over de Joden en hun leugens’.
  2. ‘Joden zijn uit op macht.’ De strijd die Israël inmiddels op vele fronten tegen bloeddorstige vijanden voert, wordt geduid als pogingen tot ‘kolonisatie’. Israël zou zelfs een apartheidstaat zijn. En Israëls premier, Netanyahu, is volgens velen maar op één ding uit: macht!
    Er is niets nieuws onder de zon. In 1905 verscheen het boek ‘De protocollen van de wijzen van Sion’, zogenaamd een verslag van een Joodse samenzwering, om de wereldheerschappij te verkrijgen. Het boek werd op grote schaal verspreid en wordt tot op de dag van vandaag geloofd en gebruikt voor anti-Joodse propaganda. De wereld op zijn kop. Het was juist Israël dat in 1948 tevreden was met een land zonder Judea en Samaria, en zonder Gaza, terwijl de Arabieren een ’twee-staten-oplossing’ weigerden. Het was Israël dat de Westbank na 1967 aanbood in ruil voor vrede, maar de Arabieren weigerden dat. Het was Israël dat Gaza in 2005 zelfs vrijmaakte van Joden en weggaf aan ‘de Palestijnen’. Israël kreeg er 7 oktober voor terug.
  3. ‘Joden zijn kindermoordenaars’. Steeds vaker horen we het woord ‘kindermoordenaars’, geschreeuwd richting Israël of naar willekeurige Joden. De IDF wordt neergezet als een bloeddorstig leger, terwijl het bestaat uit gewone jongens en meisjes, die liever op school hadden gezeten of gewerkt, maar die hun land moeten beschermen tegen moordenaars. Israël zou genocide op de Palestijnen plegen, echter de bevolking van Gaza is sinds 1948 met een factor 25 gegroeid (zie 50 vragen over Israël en Gaza). Geen leger ter wereld doet zo veel moeite om burgers van de vijand te beschermen en sparen als dat van Israël, maar daar hoor je niets over in de meeste media.
    Er is ook hier niets nieuws onder de zon. We noemden het ‘bloedsprookje’. In 1144 werden Joden al ‘kindermoordenaars’ genoemd. Ook werden ze er in de Middeleeuwen vals van beschuldigd de veroorzakers van de pest te zijn doordat ze bewust het water zouden vergiftigen.

Maatregelen tegen Israël

Zoals Goebbels al zei, hebben leugens een uitwerking. Dat geldt ook hier. Inmiddels ‘vindt’ al 48% van de Nederlanders dat Israël genocide pleegt in Gaza. In Den Haag kwamen 100.000 Nederlands bij elkaar om het kabinet op te roepen tot actie richting Israël. Vele maatregelen zijn er inmiddels al genomen, en er komen er dagelijks bij:

  • Het ICC heeft een arrestatiebevel uitgevaardigd voor Netanyahu; hij zal gearresteerd worden als hij voet op Nederlandse bodem zet.
  • ‘Genocide’ in Gaza wordt steeds meer als feit gepresenteerd. De gemeente Utrecht gaat voortaan officieel de term ‘genocide’ gebruiken voor Gaza. De burgemeester van Amsterdam neemt het woord genocide in de mond, en tal van grote gemeenten in Nederland scharen zich achter haar.
  • Nederlandse universiteiten verbreken de banden met Israëlische universiteiten.
  • Door onze minister van Buitenlandse zaken is een ‘streep in het zand getrokken’: de Europese samenwerking met Israël moet gepauzeerd worden.
  • In andere Europese landen is de situatie niet anders. De Noorse vakbond LO heeft ondertussen vóór een volledige economische boycot van Israël gestemd, en de eerste toeristen uit Israël zijn daar al geweigerd. In Engeland wil een supermarktketen alle Israëlische producten uit de schappen halen.

Antisemitisme en antizionisme

De roep om Israël te boycotten wordt groter en groter in Europa. Is er een parallel tussen de woorden en maatregelen tegen Joden in de geschiedenis, en die tegen Israël in onze tijd? Tussen ‘Koop niet bij Joden’ en ‘Koop niet bij Israël’? Sommigen die menen dat je Israël los moet zien van de Joden, zeggen van niet. Maar een oneindige stroom aan foto’s die voorbijkomt van hakenkruizen op synagoges, bekladde Joodse monumenten, en bekladde Stolpersteinen gooit dat beeld aan diggelen: antisemitisme en antizionisme gaan gelijk op. Sterker, ze zijn onafscheidelijk.

Voor wie dat eenmaal ziet, zijn de parallellen met de geschiedenis onmiskenbaar. Waarvoor gevreesd werd, waar dit alles toe zou kunnen leiden, is inmiddels werkelijkheid geworden: twee diplomaten in de VS zijn vermoord, als het directe resultaat van de giftige antisemitische ophitsing tegen Israël en Joden wereldwijd!

Het is de hoogste tijd dat we wakker worden, als we dat nog niet zijn. Want helaas is er nog een parallel te trekken; negentig procent van de mensen zweeg toen de Jodenhaat 80 jaar geleden tot een uitbarsting kwam in Europa. Ook nu is het, in een tijd waarin het antisemitisme onvoorstelbare vormen aanneemt, ook in de kerken, oorverdovend stil…